این روزایی که دلم شکسته اس یادحرفای پدر ژپتو به پینوکیو افتادم که میگفت:

پینوکیو چوبی بمان ! آدم هاسنگی اند ، دنیایشان قشنگ نیست

“دنیا” ، بازی‌هایت را سرم در آوردی…  گرفتنی‌ها را گرفتی‌…  دادنی‌ها را ” ندادی “…

  حسرت‌ها را کاشتی…  زخم‌ها را زدی …  دیگر بس است… چیزی نمانده …

  بگذار آسوده بخوابم …  محتاج یک خواب بی‌ بیدارم.

خـَـَـــَـَـــــــــَـَــــَـَـَـــَـَـــــــــَـَــــَدا…. اینقدر تو خودم ریختم

که از سرمم  گـَذشـَـَـــَـَـــــــــَـَــــَت….

دارم غـَـَـــَـَـــــــــَـَــــَرق میشم …

دسـَـَـــَــــَتت کـــَـَــــــجاست